Categoriearchief: Artikelen

Volgelingen van de Koning I

Wegwijs jaargang 65, nr. 3,4-6 (mei/juni 2011)

Bij zijn leven hier op aarde riep Jezus allerlei mensen om Hem te volgen. Twaalf ervan riep Hij op een speciale manier. Zij moesten ‘met Hem’ zijn en werden later als apostelen uitgezonden (Mar. 3:14). Wanneer wij de evangeliën lezen proberen we haast vanzelf ons in hen te verplaatsen: wat als ons dat eens overkomen was? Dat maakt lezen spannend. Maar het is ons intussen niet overkomen, maar hen. Alles wat we weten over Jezus’ leven in Israël weten we via deze mensen en wat zij erover hebben doorgegeven aan anderen. Zij waren ooggetuigen en zijn daarmee ook onze ogen en oren geworden. Lees verder →

Seculier gereformeerd

Over Charles Taylor’s A Secular Age en Nederland

Wapenveld, jaargang 60 (2010) 1,4-11 (februari 2010)

Het is ooit gezegd van de algemene openbaring: eertijds de brug waarlangs de heiden in de kerk kwam, maar nu de loopplank waarover de ‘christen’ de kerk verlaat. 1] Maar dit soort dingen komen meer voor. Met de beste bedoelingen ingezet pakken allerlei mensenprojecten vaak heel anders uit dan voorzien — in het klein in mensenlevens, maar ook in het heel groot door de generaties heen. Lees verder →

Levenskunst en eredienst

Lustrumalmanak Fides Quadrat Intellectum 2008

Levenskunst is inmiddels een bekend woord geworden. Het begrip signaleert verschillende verschuivingen en veranderingen in onze manier van in het leven staan en in onze ethiek. Van de grote ethiek van principes en idealen die je volgt en waar je je leven dienstbaar aan stelt, is het accent verschoven naar de kleine ethiek waarin jij je leven vormt geeft aan de hand van persoonlijke waarden en visies. Je leidt je leven niet meer (vanzelfsprekend?) in een groter kader, een bezield verband dat richting en betekenis aan je bestaan geeft. Je laat je niet leiden door idealen of door leiders, maar je wijdt je toe aan jezelf, aan je eigen leven, en je richt je op wat jij waardevol vindt. Het is de kunst van jouw leven iets goeds te maken, dat betekenis heeft in zichzelf. Levenskunst vormt zo ook een signaalwoord voor de verschuiving van de grote naar de kleine maakbaarheid in onze samenleving.1 Lees verder →

Leve deputaten Kerkmuziek!

De Reformatie, jaargang 83 (2007-2008) 28,536-539 (19 april 2008)

Het viel te verwachten dat de voorstellen van Deputaten Kerkmuziek om liederen uit de verzameling Opwekking en Psalmen voor Nu in de vrijheid van de kerken te laten niet in goede aarde zouden vallen bij de nodige mensen uit de hoek van de klassieke kerkmuziek. Het is ook een soort vloeken in de liturgische kerk, zeker in de liturgische kerk die sinds jaar en dag gemonopoliseerd wordt door de hymnologen en liturgiewetenschappers. En dat laatste is precies wat me nogal hindert in de artikelen van Jan Smelik over ‘Deputaten Kerkmuziek en het opwekkingslied’.1 Lees verder →

De theologen hobbelen achteraan

Kontekstueel. Tijdschrift voor gereformeerd belijden nú, jaargang 17 (2002-2003) 1,10-14 (oktober 2002)

Wat is er in vrijgemaakt Nederland aan de hand, dat daar opeens zo’n steen in de vijver wordt gegooid als dat artikel van Henk Jasperse? En hoe bijzonder is dat eigenlijk? Speelt er iets aparts in de vrijgemaakt Gereformeerde Kerken of stuiten ze na zoveel jaar gewoon op dezelfde ontwikkelingen als eerder andere kerken? Het Nederlands Dagblad gaf twee kringgesprekken met reactie op ‘de zaak H.J.’, één met vier vrijgemaakte en één met vier niet-vrijgemaakte voorgangers. 1 Vergeleken met alle commotie in vrijgemaakte kring bleken de laatste vier niet bijzonder onder de indruk. Toch een kwestie dat vrijgemaakten hier ook gewoon eens doorheen moeten dus? Of speelt er meer, iets typisch vrijgemaakts? Lees verder →

Douma’s verzoek om schuldbelijdenis verdient behandeling

Nederlands Dagblad, 30 januari 2002

Dat prof. J. Douma een brief aan de generale synode van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zou gaan schrijven om herbezinning te vragen inzake de gebeurtenissen rond 1967, was al een tijdje duidelijk. Ik ben er blij mee en ben ervan overtuigd niet de enige te zijn. Zoals zo vaak toont Douma een goede neus te hebben voor wat er in de kerken leeft. Tegelijk vind ik het jammer dat de brief nu pas verschenen is en direct gericht is aan de generale synode. Dat maakt de zaak waar het om gaat kwetsbaarder dan nodig was geweest. Lees verder →