‘Kleingeestige leer’

Ergens op een regelmatig boeiende plaats online vond ik vandaag een boeiend citaat. Het is van de Duitse bisschop van Erfurt, Joachim Wancke. Ik heb geen idee waar het bij hem te vinden is, maar dat doet er ook niet toe. Het staat nu in een column van Mark Van de Voorde: ‘Keuzekerk wordt gettokerk’.

“We hebben vandaag niet zozeer te maken met ’dwaalleer’ maar veelmeer met ’kleingeestige leer’. Het katholieke wordt — uit angst, profileringsdrift, vals begrepen trouw aan de traditie? — verkort tot enkele aspecten die op zich waar kunnen zijn, maar die geïsoleerd dwalen.” Lees verder

Verbond en doop

Je kunt met gereformeerden nauwelijks spreken over de doop zonder dat daarbij ‘het verbond’ ter sprake komt. De meesten lijken ook nog te denken dat dit een sterk argument is voor de doop van baby’s en kleine kinderen. Dat verbaast me al heel lang. Als aanvulling op een boeiende serie blogs van mijn buurman-collega in Haarlem, daarom wat opmerkingen. Ik weet dat dat een understatement is, maar korter lukt me niet. Ik laat al veel te veel argumentatie weg — en bovendien alles wat er bij Jos Douma (en Hans Burger daar) te lezen is. Lees verder

Seculier gereformeerd

Over Charles Taylor’s A Secular Age en Nederland

Wapenveld, jaargang 60 (2010) 1,4-11 (februari 2010)

Het is ooit gezegd van de algemene openbaring: eertijds de brug waarlangs de heiden in de kerk kwam, maar nu de loopplank waarover de ‘christen’ de kerk verlaat. 1] Maar dit soort dingen komen meer voor. Met de beste bedoelingen ingezet pakken allerlei mensenprojecten vaak heel anders uit dan voorzien — in het klein in mensenlevens, maar ook in het heel groot door de generaties heen. Lees verder

Levenskunst en eredienst

Lustrumalmanak Fides Quadrat Intellectum 2008

Levenskunst is inmiddels een bekend woord geworden. Het begrip signaleert verschillende verschuivingen en veranderingen in onze manier van in het leven staan en in onze ethiek. Van de grote ethiek van principes en idealen die je volgt en waar je je leven dienstbaar aan stelt, is het accent verschoven naar de kleine ethiek waarin jij je leven vormt geeft aan de hand van persoonlijke waarden en visies. Je leidt je leven niet meer (vanzelfsprekend?) in een groter kader, een bezield verband dat richting en betekenis aan je bestaan geeft. Je laat je niet leiden door idealen of door leiders, maar je wijdt je toe aan jezelf, aan je eigen leven, en je richt je op wat jij waardevol vindt. Het is de kunst van jouw leven iets goeds te maken, dat betekenis heeft in zichzelf. Levenskunst vormt zo ook een signaalwoord voor de verschuiving van de grote naar de kleine maakbaarheid in onze samenleving.1 Lees verder

Gereformeerd: wat zegt een naam?

Inleiding

Het heeft er veel van weg dat in Nederland ‘gereformeerd’ en ‘gereformeerd zijn’ zoveel imago-schade heeft opgelopen dat het merk definitief onverkoopbaar is geworden. Al is de tijd van de ex-gereformeerde ressentiment-schrijvers voorbij, gereformeerd zijn blijft synoniem met van alles, inclusief God zelf, een kwestieuze dwingelanderige entiteit maken. 1 Verstandelijkheid, ingewikkeldheid, exclusiviteit, eindeloze discussies en polemieken, kerkscheuringen, deprimerende zwartgalligheid en een totaal gebrek aan humor, het zijn zo wat dingen die worden opgeroepen door ‘gereformeerd’. Lees verder