Preek over Jesaja 25:6-9

orde morgendienst
votum en groet
zingen: Psalm 118,1
lezen Tien Geboden
zingen: Psalm 118,5
gebed
Schriftlezing Jesaja 25
zingen: Liedboek 43
preek over Jesaja 25:6-9
zingen: Liedboek 281
gebed
inzameling gaven
zingen: Psalm 113
avondmaalsformulier IV
zingen: NGK 179b
lezen Openbaring 21:1-4, 22:1-5
zingen: Liedboek 28,1.2 – 3.4
zingen: Psalm 118,8-10
zegen

Als er iets groots, iets indrukwekkends gebeurt, dan moet je dat meegemaakt hebben. Toen het Nederlands elftal nog speelde trokken hele volksstammen naar Duitsland, bereid om schokkende bedragen te betalen voor de laatste kaarten. En als ze het stadion niet inkwamen waren er in de speelstad grote schermen. Dan kon je het met z’n zoveel duizenden toch ook ‘meemaken’. Je was tenminste in de buurt en door de hele setting voelde je je er toch bij betrokken. En dat is maar één voorbeeld. Mensen zoeken allerlei manieren om deel uit te maken van iets groters, iets dat gebeurt en dat betekenis aan hun leven geeft. Er op de een of andere manier bij zijn, er in mee doen, is belangrijk voor mensen.

Zoals je van de schepper kunt verwachten weet God dat al heel lang. Hij is zo eeuwig dat hij onze tijd altijd vooruit is. Bovendien heeft Hij iets met dingen die gebeuren. Het gaat de Levende nooit om theorieën of waarheden, maar altijd om het laten gebeuren van dingen. Hij is de God die spreekt, maar Hij is geen prater, maar een doener. En Hij wil dus dat wij deel krijgen aan wat Hij doet, dat wat Hij laat gebeuren ook in ons leven gebeurt en dat we meemaken wat Hij uitvoert. Misschien zie je dat wel nergens beter dan in het avondmaal. Dat is nog meer dan zo’n groot scherm in Duitsland. We worden er zelf bij ingeschakeld, zoals dat nooit op zo’n televisiescherm gebeurt. Maar laten we daar eens bij beginnen, bij zo’n multimedia-wand.

Kijk naar het avondmaal en je ziet gebeurtenissen. Je ziet wat gebeurd is in het verleden. Kijk maar naar dat brood dat uitgedeeld en doorgegeven wordt. Zo is Jezus gegeven voor ons. Kijk maar naar de beker die geheven wordt en rondgaat. Zo is er vergeving en verzoening, vrijspraak en een nieuwe verhouding tussen God en ons tot stand gekomen door zijn leven voor ons leven. De beelden volgen elkaar op als de beelden op zo’n scherm. Maar hier stappen ze vanmorgen ook het scherm uit. Alles wordt driedimensionaal. Je mag zelf dat brood en die beker aanpakken, en voelen en proeven. Je mag er op een hele diepe manier deel van uitmaken. Wat er gebeurd is aan dat kruis daar, lang geleden, komt even echt op ons af. Proef het maar. Het is allemaal voor jou gebeurd. Je mag er net zo werkelijk deel van uitmaken als je hier straks zit of daar ziet wat er gebeurt. Het wil allemaal echt voor jou gebeurd zijn, tot een volkomen verzoening van al je zonden, net zo echt en werkelijk als dat brood en die wijn.

Even een stap terug. Kijk nog eens naar dat avondmaal en je ziet nog meer gebeurtenissen. Je ziet wat er gaat gebeuren in wat voor ons de toekomst is. We houden straks maaltijd en hoe gestileerd ook, dat projecteert dat feestmaal dat de Heer van de hemelse machten op Sion gaat aanrichten voor onze ogen. Je ziet blijde mensen, van wie God zelf de tranen heeft gedroogd, mensen die gered zijn. De beelden geven je vanzelf verlangen, hoop, verwachting. En ze stappen hier vanmorgen ook het scherm uit. Pak dat brood en die beker maar en voel goed. Je mag net zo werkelijk deel uitmaken van wat daar straks gebeurt als je hier straks zit of daar ziet wat er gebeurt. Het is Gods bedoeling dat je daar straks bij bent, net zo werkelijk als je hier straks bij bent, en mee doet.

En tussen dat gebeuren van toen, het geven van Jezus’ leven voor het onze, en het gebeuren van straks, het nieuwe leven bij God, gebeurt ons leven hier. God wil dat het deel uitmaakt van die grote gebeurtenissen toen en straks, Hij wil dat we daar werkelijk in betrokken zijn. En dus laat Hij ons er in meedoen, ervan proeven. Misschien ben je toch al blij en vol energie. Proef dan en weet dat het allemaal dankzij Jezus Christus is. Ga met des te meer energie weer verder, omdat Hij je leven verzoend heeft en je bestaan vernieuwt. Misschien ben je verdrietig, of bang, of staat het huilen je nader dan het lachen. Proef dan en weet dat God dat allemaal serieus neemt en je tranen eens zal afdrogen. In ieder geval wil Hij dat wij werkelijk betrokken zijn in wat Hij doet en laat gebeuren. Ons leven neemt Hij op in zijn evangelie en Hij wil dat wij het echt meemaken. Daarom trekt Hij verleden en toekomst bij elkaar aan deze tafel straks, en laat ons meedoen, niet maar zien, maar meedoen. Laten we daaraan denken, straks, en dan ook echt meedoen. God is een doener, geen prater. Laten wij dan ook doen: nemen, eten, gedenken, geloven, en wat we meemaken is volkomen verzoening van al onze zonden. Amen.

gehouden in: Loenen-Abcoude, 9 juli 2006