Categoriearchief: Artikelen

Wie is er nu eigenlijk asociaal?

Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 2 (oktober 1999)

Een hemel op aarde, dat lijkt me wet wat. Stel je voor, ons leven, van alle gemakken voorzien. Alle mensen houden van elkaar. Geen ruzie. Geen gezeur. Niemand zegt meer: ik ben misselijk van je. Je krijgt de aandacht die je nu zo mist. Eindelijk kom je tot je recht en aan je trekken. Zorgde God daar maar weer eens voor. Nu houdt Hij zijn hemel helemaal voor zichzelf, en laat ons hier de ontnuchtering van dat stukje paradijs op aarde dat van die stukjes kokos tussen je tanden achterlaat. Wij krukken maar aan, terwijl God er warmpjes bij zit. Eigenlijk best asociaal van Hem. Lees verder →

Schepping en sabbat

Pro Ministerio 28 (1999) 4 (september 1999)

Tegen de tijd dat u dit zit te lezen zal in Leusden wel duidelijk zijn geworden wat de komende jaren de ruimte in de kerken is om met elkaar van mening te verschillen over sabbat en zondag. Hoe dat ook zij, ik ga er van uit dat dit geen invloed zal hebben op de ruimte in PM. Min of meer op verzoek van de redactie geef ik hier een bewerking van een tekst die ik een paar jaar geleden eens als bijlage bij een kerkblad in Loenen heb gegeven. Lees verder →

Gods onbegrijpelijkheid

Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 1 (september 1999)

Neem nou Genesis 1. Op zichzelf een glashelder verhaal. God doet net of Hij een mens is: Hij volgt de werkweek van iedere ambachtsman. Hij overlegt bij zichzelf, denkt na, en maakt stukje bij beetje zijn meesterstuk voor het gilde van de scheppers. En als het klaar is geniet Hij van zijn werk. Hoe wonderlijk hei alles ook is wat hier gebeurt, het is tegelijk verbluffend herkenbaar: de grote God, de machtige, die spreekt en het is er, die beveelt en het gebeurt (Psalm 33:9). Hij geniet van zijn voltooide werk als de grootmoeder die haar afgebreide trui eerst maar eens een dag op de kastdeur hangt om te zien boe mooi-ie is. Haast vanzelf voel je met God mee: wat was Hij blij toen alles zo mooi geworden was! Lees verder →

Bungee jumpen met Gods geboden

Bij de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 8 (april 1999)

Soms heb je dat. Meestal zo op de grens tussen wakker zijn en slapen, of tussen slapen en wakker worden. De gedachte is zó helder, het inzicht zó diep, dat je haast niet gelooft dat je het zelf bent die dit denkt. Ineens gaat je het licht op over iemand, over een situatie, over een probleem. Ineens zie je verbanden en overeenkomsten. Overweldigend. Zo overweldigend vaak dat je het ’s morgens al niet meer weet, of dat je in de auto naar je werk je hersens afpijnigt over wat je toch een uurtje geleden dacht. Maar soms blijft er iets van hangen. Lees verder →

Blij omdat het moet

Over de godsdienst van de opgewektheid

Bij  de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 7 (maart 1999)

‘Als ik ooit iemand zou vermoorden,’ zei pater Brown, ‘zou het waarschijnlijk een optimist zijn.’
‘Waarom?’ riep Merton geamuseerd uit. ‘Denk je dat mensen een hekel hebben aan opgewektheid?’
‘Mensen houden van regelmatig lachen,’ antwoordde pater Brown, ‘maar ik denk niet dat zij houden van een permanente glimlach. Opgewektheid zonder humor is iets buitengewoon irritants.’
‘… de godsdienst van de opgewektheid’ – ‘Dat is een wrede religie,’ zei de priester, en keek uit het raam. ‘Waarom konden ze hem niet eens wat laten huilen, zoals zijn vaders voor hem?’

Lees verder →

Wat er wemelt en krioelt

Bij de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 7 (februari 1999)

De kinderen zitten op hun hurken achter in de tuin. Met een stok was er een tegel gelicht. Samen hadden ze hem rechtop gezet, en toen achterover gegooid. Nu dringen ze samen rond die ene plek zand en grond, waar het wemelt en krioelt. Net als in de grote-mensen-wereld, is daar een stad ondergronds, waar geleefd wordt. Tussen alle insecten slingert zich de regenworm, dat wonderdier waarvan ze later zullen ontdekken dat-ie op de kerk lijkt: snijd hem door en de beide helften leven verder. Gefascineerd griezelend kijken de kinderen toe, en roeren met hun stokjes in de levende massa. Lees verder →

Nou en?

Bij de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 4 (december 1998)

Hoopt u ook zo, dat ze er nog wat op vinden? -: AEX in vrije val, bijplussen op je beleggingsrekening, winst-waarschuwingen, Air-miles nodig voor je derde vakantie, uitzicht op ‘verminderde economische groei’… Lees verder →

Jij bent meer

Bij  de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 3 (november 1998)

Met zoveel woorden kom je haar tegenwoordig niet meer zo vaak tegen. Als je haar nog hoort, is ze meestal afkomstig van het hoekje van kerk en samenleving waar het speciaal afgeschermde basketbal-veldje van onze extremisten en radicalo’s ligt Het gaat me om de onderscheiding van ‘persoon en zaak’ (of ambt, of daad). Lees verder →

Kerkelijk

Bij  de Tijd, jaargang 7 (1998-1999) 1 (september 1998)

‘Als je het er niet mee eens bent, nou, dan moet je de kerkelijke weg maar gaan.’ ‘Dat zijn geen zaken om zomaar vrij te bespreken. Die moet je in de kerkelijke weg aan de orde stellen.’ ‘Wil je dat anders? Tja, daar gaan wij hier niet over. Daar zul je de kerkelijke weg voor moeten gaan.’ Lees verder →