lezen: Lucas 15:11-24

Deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden. — Lucas 15:24

Wanneer God als koning gaat optreden, trekt Hij zich niets aan van wat hoort. Een vader hoort zijn rebelse zoon tegen te houden als hij de familie-gemeenschap opblaast (Deut. 21:18-21). Hij hoort zijn respect niet te grabbel te gooien door zijn zoon tegemoet te rennen. Wie relaties breekt hoort niet zomaar weer omhelsd en gekust te worden. Maar deze vader doet dat allemaal toch. En hij richt er een feestmaal bij aan.

Hij is dan ook precies wat in het verhaal genoemd wordt: een vader van twee zonen. En hij weigert consequent iets anders te worden. Ook al kan hij wat zijn jongste zoon betreft net zo goed dood zijn, hij blijft zijn vader. Zolang de zoon weg is, is hij een vader die zijn zoon verloren heeft. Zodra de jongen terugkomt, wordt hij een vader die zijn zoon terug heeft. In zijn omhelzing vindt zijn zoon de ruimte voor zijn schuldbelijdenis. Voor de rest van wat hij zich voorgenomen heeft te zeggen, krijgt hij de kans niet. Bij deze vader kan hij niets anders worden dan een zoon die zijn vader terug heeft.

Ja, je kunt weg gaan bij God. Je kunt zelfs níet tot jezelf komen, en weg blijven. Maar als je terugkomt, blijkt dat Gods liefde niet voor even was, of voor zolang je je gedraagt.

vraag: Wie zijn vader dood verklaart blijkt zelf overleden — kun je je daar iets bij voorstellen.
zingen: Liedboek = Psalm 118:1, 10